After Life

https://www.netflix.com/tr/title/80998491?source=35

21 KASIM

 

 

28.07.2007

 

 

8

 

11112005

11112005

E M E L

EMEL’imi, hayat arkadaşımı, bir tanemi, her şeyimi kaybettim.

CUMHURİYET GAZETESİ’NDE YAŞANANLARA DAİR

24 yılı aşkın süredir bilfiil #Cumhuriyet Gazetesi alıyor ve okuyorum. Yaklaşık 2 yıldır da (başlangıçta destek amacıyla) BirGün Gazetesi alıyor, okuyorum. Ayrıca (bugün için kâğıt üzerinde de kalsa) Giresun CUMOK Yürütme Kurulu Koordinatörü’yüm (https://www.sondakika.com/haber/haber-cumhuriyet-gazetesi-imtiyaz-sahibi-ilhan-selcuk-un/). 

Açıkçası, son yönetim değişikliği sonrası, (Mine G. Kırıkkanat yetmiyormuş gibi) başta Alev Coşkun ve Mustafa Balbay olmak üzere, Barış Doster ve Enver Aysever (ve de adını yeni duyduğum Bartu Soral) nedeniyle (zira Cumhuriyet’te görmeyi arzulamadığım bu kişiler -bana göre- Aydınlık ve/veya Sözcü’de yazmalılar), Cumhuriyet okurluğuma devam edip etmememi sorgulamaya başladım. Sonra, Aslı Aydıntaşbaş, Nuray Mert, Ahmet İnsel aklıma geldi ve ‘kişiler gelip geçici, aslolan #Cumhuriyet Gazetesi’dir’ düşüncesinden hareketle ve de kendimle çelişmemek adına (http://ahmetkoksal28.blogspot.com/2016/11/giresun-cumhuriyet-gazetesine-sahip_3.html) (https://www.giresun28haber.com/addde-biraraya-gelen-giresundaki-stklardan-tarihi-cagri.html) bugün hâlâ #Cumhuriyet okuruyum. Ve (BirGün ile birlikte) her gün #Cumhuriyet almaya da devam ediyorum. 

Son birkaç gündür, (Mustafa K. Erdemol’ün tabiriyle) “iktidarlaşmış ihbarcı dil” ile “köşeyazısı değil iddianame yazan” (http://www.cumhuriyet.com.tr/m/koseyazisi/1155786/Maymuna_ustura_verilmez.html) kişi ile ilgili tartışmada, önce Aykut Küçükkaya ve Orhan Bursalı, sonrasında bugün Ali Sirmen, Mustafa K. Erdemol, Zafer Arapkirli, Özlem Yüzak’ın ‘tetikçilik’ten değil gazetecilikten, ‘linç’ten değil, hukuktan ve demokrasiden yana tavır koymaları #Cumhuriyet Gazetesi için umudumu yeşertti.

CUMHURİYET

• laik 

• demokratik 

• insan haklarına dayalı 

• sosyal devlet

• hukuk devleti

olması özlemi, umudu ve inadıyla

Y    A    Ş    A    S    I    N 

C  U  M  H  U  R  İ  Y  E  T

#29Ekim #29Ekim1923 #Cumhuriyet #KemalAtatürk

https://twitter.com/ahmetkoksal/status/1056614358288158721?s=21

“Cumhuriyeti biz kurduk; onu yaşatacak ve yükseltecek olan sizlersiniz.” #KemalAtatürk 

#29Ekim #29Ekim1923 #Cumhuriyet

https://twitter.com/ahmetkoksal/status/1056798917176762368?s=21

MUAMMER AKSOY ve UĞUR MUMCU

Atatürkçü Düşünce Derneği Genel Başkanı, Türk Hukuk Kurumu Başkanı, Anayasa Hukuku Profesörü #MuammerAksoy, 28 yıl önce 31 Ocak 1990’da katledilmişti. Cenazesinde fotoğrafını, 3 yıl sonra aynı karanlık el tarafından katledilecek olan öğrencisi #UğurMumcu taşımıştı. https://twitter.com/ahmetkoksal/status/958423435239215104

19 MAYIS...

1 9    M A Y I S

Kemal Atatürk   136

Bağımsızlık Ateşi   98

Atatürkçü Düşünce Derneği   28

y a ş ı n d a . . .

K u t l u    o l s u n . . . 

#19MAYIS

TBB 34. OLAĞAN GENEL KURULU...

13-14 Mayıs tarihlerinde düzenlenen Türkiye Barolar Birliği 34. Olağan Genel Kurulu için Giresun Barosu'nu temsilen Ankara idik. 
http://www.giresunbarosu.org.tr/Haber/baro-baskanimiz-av-gultekin-uzunalioglu-tbb-yonetim-kurulu-uyeligine-secildi/1419/Detay

ALUCRA'DA YAŞANAN ÇİRKİN HADİSE ÜZERİNE AÇILAN DAVANIN DURUŞMASI İÇİN ŞEBİNKARAHİSAR'DA İDİK...

#Alucra'da yaşanan çirkin hadise ile ilgili Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi'nde açılan davanın ilk duruşması için Giresun Barosu olarak mağdur çocukların yanında olmak, destek sunmak adına Şebinkarahisar'daydık. 

http://www.giresunbarosu.org.tr/Haber/basin-aciklamasi/1330/Detay

GİRESUN BAROSU BASIN AÇIKLAMASI

Giresun’un Alucra ilçesinde İlçe Müftülüğü’ne bağlı Alucra Erkek Yatılı Hafızlık Kuran Kursu’nda ‘öğretici’ olan öğretmeni tarafından cinsel-fiziksel istismara maruz kaldığı iddia edilen yaşları 9 ila 13 arasında değişen öğrenci ve velilerinin şikâyetleri üzerine, Alucra Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından başlatılan soruşturma neticesinde Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi’nde sanık H.İ.U. hakkında açılan kamu davasından Baromuzun haberdar olması üzerine, Baro Yönetim Kurulumuzun karar ve talimatı ile Baro Genel Sekreteri Av. Murat BEKTAŞ, Baromuz Çocuk Hakları Komisyonu Başkanı Av. Özge ÜSTÜN, Baromuz Kadın Hakları Komisyonu Başkanı Av. Sevil GÖKSÜZOĞLU ve Baromuz Kadın Hakları Komisyonu Başkan Yardımcısı Av. Safiye Şule KARAHASAN ve Baromuz TBB Delegesi Av. Ahmet KÖKSAL’dan oluşan ekibimize yetki, görev ve vekâlet verilmek suretiyle Giresun Barosu adına anılan davaya müdahil olmak ve kurumsal olarak temsil edilmek üzere harekete geçilmiştir.

Her bir mağdur çocuk Baromuz üyesi meslektaşlarımız tarafından temsil edilmekle birlikte, konunun hassasiyeti nedeniyle davayı yakından takip etme konusunda titiz davranan Baromuz, kurumsal olarak da mağdur çocuklarımızın yanında yer almak ve her türlü hukuki desteği sunmak çaba ve gayreti içindedir. Bu hassasiyetimiz, bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da devam edecektir ve yapılacak yargılama sonucunda işlenen suçların, caydırıcı ve emsal olması adına, gerekli ve yeterli şekilde cezalandırılacağına olan inancımız tamdır.

Somut olayın bir devlet kurumunda yaşanması da, Anayasa’nın 41/4 maddesinde devlete yüklenen yükümlülük ve sorumluluk dikkate alındığında, konunun önemini de, vahametini de artırmaktadır. Beklentimiz, bu konudaki denetimlerin sıklaştırılması, yetkin olmayan kişilerin bu tür kurumlarda görev almasının bir an önce önüne geçilmesi için gerekli önlemlerin alınmasıdır.

Yine ayrıca, fail dışında olayın gerçekleşmesinde ihmali bulunanlar hakkında da gerek idari, gerekse adli soruşturmaların titizlikle yürütülmesi ve gerekli cezaların verilmesi de adli ve idari kurumlardan beklentimizdir.

Öte yandan bu yaşanan vahim hadisede, çocukların kimlik bilgilerinin gizli tutulması, bu bilgiler ile yine mağdurlara ilişkin fotoğrafların basın-yayın organlarınca paylaşılmaması da ayrıca önemle üzerinde durulması gereken bir konudur. Bu anlamda her bir kişi ve kurum, bu bilinçle hareket ederek ikinci bir mağduriyetin yaşanmasının önüne geçmelidir. Zira aslolan ve öncelik, çocuğun üstün menfaatidir.

GİRESUN BAROSU olarak, kamu vicdanı adına bu konudaki gelişmeleri yakından takip ettiğimizi, Çocuk Hakları Komisyonu Başkanımız Av. Özge ÜSTÜN’ün duruşmalara kabul edildiğini, 10.02.2017 gününe ertelenen duruşmayı takip edeceğimizi, çocukların daha iyi yaşam şartlarına, daha iyi bir geleceğe sahip olmaları için üzerimize düşeni yapacağımızı duyururuz.

23.12.2016

GİRESUN, CUMHURİYET GAZETESİ'NE SAHİP ÇIKTI...

Giresun CUMOK 

(01.11.2016 - Kanal 28)

Giresun ADD'nin çağrısıyla bir araya gelen STK’lar son günlerde demokrasi ve cumhuriyete yönelik eylemeleri ve Cumhuriyet Gazetesi’ne yapılan operasyonu kınadılar. 

(01.11.2016 - Giresun 28 Haber)

YEŞİL YOL - Ahmet Köksal | Karadeniz Time

Mahçeme nedur?

Mahçeme bizik!

Halk var halk; devlet yok halk!

Kimdur devlet yav; devlet bizum sayemuzda devlettur.

(Rabia ÖZCAN)

İyi oyuncu olmasına karşın öteden beri gıcık olduğum, Holivud’un ‘uslu çocuğu’, bol Oskarlı Tom Henks’in, 1999 yapımı ‘Dı Grîn Mayl’ filminde canlandırdığı, böbrek taşı nedeniyle -kendi sözleriyle- ‘su tesisatında sorun yaşayan’ Pol Ekomb karakterinin ‘Soğuk Dağ’da müdürlüğünü yaptığı E-Blok’ta bulunan, idam mahkûmlarının infaz öncesinde yürüyerek geçmek zorunda kaldığı yeşil renkli zemine sahip koridorda, nam-ı diğer filme de adını veren ‘Yeşil Yol’da, Arlen Bitırbak’ın infazı öncesinde yapılan ‘prova’ sırasında “idam yolunu yürüyorum; yeşil yolda yürüyorum” diyordu ‘figüran’ mahkûm.

Ve idama - ölüme giden o ‘Yeşil Yol’dan, önyargı nedeniyle baştan suçlu kabul edilip etraflıca araştırmaya tâbi tutulmayan bir adlî olay nedeniyle ölüm cezasına mahkûm edilen “kahve gibi ama yazılışı farklı” Con Kofi’nin de ölüme yürüyüşüne tanık oluyorduk filmin sonunda.

Ve tabii, filmin başında Con Kofi’ye eşlik ederken “ölü adam” diye bağırarak kötü adam olduğunu baştan belli eden, valinin eşinin yeğeni olması nedeni ile bu işe alındığını öğrendiğimiz Pörsi Vidmor’un psikopatlıkları, bir başka idam mahkûmu Edvar Delakıroy ile hapishanenin ‘tutuksuz’ faresi Bay Cingıls arasındaki sevgi, Con Kofi’nin Bay Cingıls’a yeniden can vermesi, Con Kofi’nin mahkûm olduğu suçun asıl faili olan Vahşi Bil’in belasını Pörsi’den bulması da, belleklerimizdeki yerini alıyordu.

Aldığı Oskar ödülleri dışında eleştirmenlerden de olumlu övgü almış, ülkemizde de beğeni toplamış bu filmin üzerinden 16 yıl geçtikten sonra bir başka ‘Yeşil Yol’, ülke gündemine girdi bir anda. Aslında konuyu takip edenler, daha öncesinden bu ‘Yeşil Yol’un pek de ‘yeşil’ olmadığını dile getirseler de, DOKAP’ın bu projesine karşı seslerini duyuramamışlardı. Ama kimsenin yapamadığını, yukarıdaki sözlerin de sahibi olan Rizeli Rabia Özcan yaptı ve aslında ‘yeşil’ olmayan ‘Yeşil Yol’, ülke gündemine oturdu; yaygın basın organlarının dikkatini çekmeyi başardı. Bu kez ‘izleyici’ değil, ‘oyuncu’ olmak isteyenlerin, ‘idama, ölüme gitmek istemeyenlerin’ sesi oldu Rabia Özcan.  

‘Dinsel anlam yükleme’, ‘Amerikan Dolarının rengi olma’ ve ‘derin devletin kirli ellerinden birinin kod adı olma’ dışında bir anlam yüklenmeyen, değer atfedilmeyen, bu kez de (gerçek anlamına ihanet ettirilircesine) bir anlamsızlığın, bir çelişkinin rengi yapılmaya çalışılan ‘Yeşil’, asıl anlamını buldu 2015 Temmuz’unda Rabia Özcan ve arkadaşlarının yüreğinde, sesinde, eyleminde; yaylalara el değmesin, sadece yel değsin diye… #YeşilYolaDurDe

ANA FİKİR :

Yeşil Yol filmi Türkiye’de çekilmiş olabilir.

ANA FİKRİN ANA FİKRİ :

Kahrolsun ki  ‘Pörsi’ler, ‘Vahşi Bil’ler, Yaşasın  ‘Bay Cingıls’lar, ‘Con Kofi’ler…

ANNEMİN FİKRİ :

“Artık torun sevmek istiyorum oğlum”

YEŞİL YOL - Ahmet Köksal / Karadeniz Time

ERDAL EREN - Ahmet Köksal | Karadeniz Time

Tam 35 yıl önceydi… 12 Eylül askeri cuntasının, “….kendi kendini kontrol edemeyen demokrasiyi sağlam temeller üzerine oturtmak….”(!) amacıyla  “yönetime el koymak zorunda kalmasının”(!) ve “….vatan ve milletin refah ve mutluluğu uğruna her şeyimizi -bu arada hayatımızı dahi- seve seve feda etmeye hazırız….”(!) demesinin üzerinden henüz doksaniki gün geçmişti ve aralık ayının onüçüncü günüydü.

*  *  *

O zaman ayırdında değildim ama ben ilkokul ikinci sınıfta iken asılmıştı Erdal Eren. 

Tam zamanını anımsayamamakla birlikte, bu tarihten yaklaşık üç yıl sonra, ben yine ilkokulda iken, artık cumhurbaşkanı olmuş olan cunta liderini karşılamak için, o tarihteki Valilik binasına giden yol üzerine dizmişti milli eğitim sistemi bizi.

Elimizde bayraklar, üzerimizde kara önlükler ile toplanmış ve karşılamıştık soğuk ve yağmur çiseleyen bir havada, Erdal Eren’in asıldığını bilmeden, Erdal Eren’in ölüm cezasını onaylayan kurulun başkanını, Erdal Eren’in memleketi Giresun’da.

*  *  *

20 yıl sonra ve ben artık ilkokulda değilken, bir 12 Eylül daha yaşadı ülkem; 21.787.610 kişi yüzünden. Sonraki yıl ise Gezi’nin çocukları öldürülürken, bu kez ayırdında idim her şeyin.

*  *  *

Tam 35 yıl önceydi. Aralık ayının onüçüncü günüydü. Erdal Eren’i astılar ben ilkokuldayken.

*  *  *

NOT :

Erdal Eren’in ‘17 yaşında ve yaşı büyütülerek’ ölüm cezasına çarptırıldığı bilinir ve söylenir ki, bu doğru değildir.

Bu ‘doğru’ bilinen ‘yanlış’, temyiz dilekçesinde ileri sürülen bir temyiz sebebinden kaynaklanmaktadır. O da şudur: “Her ne kadar nüfus kayıtlarında Erdal Eren’in doğum tarihi 25 Eylül 1961 gözüküyor ise de, gerçek yaşı daha küçüktür; nüfusta büyük yazılmıştır. Bu nedenle kemik testi yapılarak, olay tarihinde 18 yaşından büyük/küçük olup olmadığı tespit edilmelidir.”

Bu temyiz sebebi, nüfus kayıtlarında ihtilaflı bir durum olmadığından bahisle temyiz mahkemesi tarafından reddedilmiştir.

Ancak bu, kararın hukuki değil siyasi bir karar olduğu gerçeğini değiştirmez. Çünkü olayda öldürülen Zekeriya Önge bir askerdir ve bir kurban/rövanş alınmalıdır (ki, kaderin bir cilvesidir, Zekeriya Önge de Erdal Eren’in komşu kasabadan hemşehrisidir).

O nedenle, yargılama alelacele bitirilmiş ve Erdal Eren’in bulunduğu ve ateş ettiği konum ile Zekeriya Önge’nin vücuduna giren kurşunun giriş ve çıkış delikleri arasındaki açı göz önüne alındığında fizik kurallarına aykırı bir kabul ile (ve diğer birçok hukuksuzlukla) Erdal Eren mahkum edilmiştir. Hem de ölüm cezasıyla…

Ve son olarak Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan’ın, yine başka ölümlerin rövanşı olarak idam edilmesinden bu yana, TBMM tarafından onaylanmayan ölüm cezaları, 12 Eylül darbesi sonrasında ülkeyi iki yıl süreyle yönetecek olan Milli Güvenlik Konseyi tarafından onaylanacaktır.

Son olarak belirtmek gerekir ki, Erdal Eren’in yaşının büyütülmediği gerçeği, saygı öztürk’ün sözcü gazetesi’nde yazdığı gibi, cunta liderinin (bu da dahil) günahlarını aklamak adına yeni keşfedilmiş bir bilgi gibi sunulmamalı kamuoyuna (http://www.sozcu.com.tr/2015/yazarlar/saygi-ozturk/evren-bu-zalimligi-yapti-mi-829479/).

Şu linkten anlaşılacağı üzere, Erdal Eren’in ağabeyi Erkan Eren, daha önce dile getirmiştir bu durumu: https://www.youtube.com/watch?v=qzmd5Nk66ww&feature=youtu.be&t=4m3s

https://twitter.com/karadeniztime/status/676870975380586496?s=21

ERDAL EREN - Ahmet Köksal / Karadeniz Time

HOLİVUD'DAN VELİEFENDİ'YE - Ahmet Köksal | Karadeniz Time

Coğan Kıraford’un Viyena karakteriyle başrolünde olduğu, toprak ve hayvan sahiplerinin demiryoluna direnişini (diğer filmlerin aksine) kadın karakterlerin iktidar mücadelesinde anlatan, 50’li yıllara göre oldukça ilerici sayılabilecek bir film Coni Gitar.

Filmin baş erkek oyuncusu ise, filme adını veren karakteri canlandıran Störling Heydın. Hani Dı Gadvadır filminde Maykıl Karliğon’un kafede öldürdüğü rüşvetçi ve gıcık polis şefi var ya, işte o.

Sırtındaki çapraz biçimde yerleştirilmiş gitarıyla bir kovboyun, bir patlama ve ardından gerçekleşen araba soygununa denk gelmesiyle başlıyor film. Ve sırtındaki çapraz biçimde yerleştirilmiş gitarından da anlıyoruz ki, filmin esas oğlanı olan, filme adını veren Coni Gitar bu (ya da sonradan öğrendiğimiz ve sadece Viyena’nın bildiği gerçek adıyla silahşor Coni Logın).

Ve ayrıca Viyena ile beş yıldır görüşmeyen eski yâr Coni. Bu beş yıl içinde Viyena da boş durmamış ve “eski yâr şöyle dursun, can kurban yeni yâre” dizeleriyle yıllar sonra İbrâm Dadlıses’in dikkat buyurduğu gibi Coni Gitar’ın filmin başlangıç sahnesinde tanık olduğu soygunu gerçekleştiren Sıkad Bıredi’nin canlandırdığı Dı Densın Kid ile bir ilişki yaşamıştır anladığımız kadarıyla.

Dı Densın Kid’e abayı yakan ve fakat karşılık bulamayan, Viyena’nın sadece aşkta değil iktidar mücadelesinde de rakibi olan diğer kadın ise, filmin kötü karakteri Emma’dır.

Viyena ile Emma’nın düellosu sonrasında, film ile aynı adı taşıyan ve filmin gösteriminden sonra meşhur olan şarkı eşliğinde, eski(memiş) âşıklar Coni ve düelloyu kazanan Viyena’nın öpüşmesi ile son bulur film.

Kid’i merak edenler için ise, düelloda Emma tarafından kolundan vurulan karşılıksız aşkı Viyena’yı merak edip ona doğru koşmasının bedelini, platonik âşık Emma tarafından alnının tam ortasından vurulması ile ödediğini belirtmemiz gerek.

• • •

Bu filmi anımsatmamın nedeni; aynı adla bir İngiliz atı vardı Türkiye’de; daha doğrusu bir ‘n’ harfi eksik. İngiliz safkan… 90’lı yıllarda pek de popülerdi. Büyük yarışlar kazanmıştı Coni Gitar.

Bir de Bold Paylıt vardı. Yine bir İngiliz atı. Gazi Koşusu’ndaki rekoru hâlâ kırılamamış şampiyon at.

İlk Beretta’yı geçerek fark ettirdi kendini… Ve görkemli yarış yaşamına başladı.

Genelde son düzlükte ve dış kulvardan yaptığı atakları ile meşhur olsa da, son ana kadar başa baş götürdüğü ve burun farkıyla kazandığı Uluslararası (o zamanki söyleyişle Enternasyonel) Boğaziçi Koşusu’nda, Alman Galte’yi geride bırakarak, hem bir zafere daha imza atmıştı, hem de ulusal övünç kaynağımız olmuştu 90’lı yıllarda.

Ve tabii unutulmaz şampiyon Yavuzhan. Kazanmayı severdi. Aynada da olsa, kolunu-bacağını, toynağını, burnunu uzatarak da olsa hep kazanırdı Yavuzhan. Arap atları arasında hâlâ bir efsanedir sanırım; uzunca bir zamandır pek takip etmesem de.

• • •

Böyle şampiyon atları anımsayınca bir de gönüllerin şampiyonu Cihan geliyor insanın aklına; ‘cihan lideri’ni sırtından atan. 

https://twitter.com/karadeniztime/status/673450240419196928?s=21

HOLİVUD'DAN VELİEFENDİ'YE - Ahmet Köksal / Karadeniz Time

İLK YAZI... İLKYAZ... - Ahmet Köksal | Karadeniz Time

Oysa “garadeniz taym ne ya” başlığıyla mizahi bir yazı yazmayı düşünüyordum ilk önce; kendimizi eleştirmeyi öğrenme ve de ‘sansürle imtihanı’ sorgulama adına.

Yine, Türkçe’nin -bugün için çoklukla İngilizce olmak üzere- diğer dillerin saldırısı altında olmasına, öztürkçe tartışmalarına ve diğer ilgili konu başlıklarına girecektim belki de o yazıda. Ve sonra, hâlâ benim için de tartışmalı olan, asıl olan dil midir, yoksa iletişim kurmak mıdır; daha açık ifadeyle dil, yazım ve diğer kuralları ile asıl işlevi olan iletişim kurmanın önüne geçiyor mu, geçebilir mi konusuna…

Ama olmadı; bunların hiçbirisini yazamadım, yazamayacağım.

Daha doğrusu yazmama izin vermedi yaşadığımız bu topraklarda birkaç gündür devam edegelen iklim.

*  *  *

Önce, benim de yirmi yıldır okuru olduğum Cumhuriyet Gazetesi’nin Genel Yayın Yönetmeni Can Dündar ile Ankara Temsilcisi Erdem Gül, gerçek bir demokraside/hukuk devletinde ‘basın özgürlüğü’ kapsamında görülecek bir haber yüzünden tutuklandılar.

Bunun üzerine, ‘basın’ın işlevinden, halkın ‘haber alma özgürlüğü’nden, asıl özgürlüğü kısıtlananın halk olduğundan söz eden bir yazı tasarlamıştım kafamda.

Ve ‘basın’ın, günümüz demokrasilerinde ‘yasama’, ‘yürütme’ ve ‘yargı’nın dışında ‘dördüncü güç’ olarak anıldığını ve kabul edildiğini vurgulayacaktım o yazıda. Tıpkı diğer güçlerin/organların, değişik yöntemler ile (gensoru, meclis araştırması, anayasal ve idari yargı vs.) birbirini denetlemesi gibi basının da bu üç kuvveti halk adına, kamuoyu adına denetleyerek bir dördüncü güç olarak yer aldığını belirtecektim ayrıca.

Ve hatta konuyu bölgeye bağlamak adına, bu süreçte öğrendiğim, Erdem Gül’ün Giresunlu olduğunu ve annesinin tüm ülkede vicdan sahibi insanların yüreğini titreten “Ben çocuklarımı fındık toplayarak büyüttüm.” sözünü ve bu sözün ardındaki idealist babanın öyküsünü anlatacaktım sizlere.

Ama bu da olmadı, olamadı.

*  *  *

Bu yazının kaleme alındığı gün olan 28 Kasım Cumartesi günü, saat henüz öğlen onikiyi göstermemişti ki, Twitter’da önce, Diyarbakır’da saldırı olduğu, yaralıların bulunduğu haberlerini okudum.

Dakikalar sonra sırasıyla; saldırının, Diyarbakır Barosu Başkanı Av. Tahir Elçi’nin basın açıklaması sırasında gerçekleştirildiği, bir kişinin öldüğü, haber olarak geçiyordu sosyal medyada.

Ve yine dakikalar sonra, öldürülen kişinin Tahir Elçi olduğu haberi geçmiş ve ardından haber kesinleşmişti.

Erdem Gül ve Can Dündar olayında tanık olduğumuz üzere hukuk katledilmişti. Ve gördük ki, katledilme sırası hukukçulara gelmişti. Ve bir Avukat, bir Baro Başkanı, neredeyse herkesin gözü önünde öldürülmüştü. Üstelik bir tarihsel miras olan ‘Dört Ayaklı Minare’nin ayaklarına ateş edilmesini ve tahrip edilmesini kınamak adına basın açıklaması yaparken başından vurularak.

*  *  *

İşte ‘ilk yazı’nın öyküsü kısaca bu…

Ve ‘mutlu son’ adına, normal bir toplumun hiç yaşamadığı veya yıllar içinde yaşadığı, bizim ise birkaç gün gibi çok kısa bir süre içerisinde yaşadığımız bütün bu travmaların (ki, dikkat ederseniz Rus uçağının düşürülmesi ve bu bağlamda bizi her geçen gün bataklığa sürükleyen Suriye politikası dahil dış politikaya hiç değinmedim) ve bu travmaların toplumsal/bireysel belleğimizde yarattığı derin izlerin sona ermesi için, Türkçe’nin büyük ozanı Nazım Hikmet’in sözleriyle “güzel, güneşli günler”in ve özlediğimiz ‘ilkyaz’ın bu ülkeye gelmesini dileyerek ve umut ederek bitirelim bu öyküyü.

https://twitter.com/karadeniztime/status/671064356117979136?s=21

İLK YAZI... İLKYAZ... - Ahmet Köksal / Karadeniz Time

KARADENİZ TIME

Ahmet Köksal Yazıları / Karadeniz Time

JE SUIS CHARLIE HEBDO (Ben Şarli Ebdo'yum)

YEDİ OCAK

20:40

Je Suis Charlie Hebdo 

Charlie Hebdo

20:44

Mizah, zekâ ürünüdür. Ve ancak zeki insanlar mizah üretebilir. Zeki olmayanlar ise, şiddete başvurur.

20:49

Dogmatik düşünceyi aşan toplumlar, mizahın, dolayısıyla zekânın önündeki engelleri, uzun zaman önce ve büyük bedeller ödeyerek kaldırmışlar ve her anlamda ileri gitmişlerdir.

21:05

Uygarlık tarihi bize şunu göstermiştir; özgürlükler kolay kazanılmadı ki, kolayca yok edilebilsinler.

21:21

2 Temmuz 1993'te Sivas'ta yazar, çizer, şair yakan dogmatik zihniyet, 5 Ocak 2015'te Paris'te yazar, çizer öldürüyor...

22:26

'islamofobi'ye karşı avrupa'da onbinlerce hristiyan yürümüşken, kaç müslüman diğer dinlere/mezheplere dönük baskı için yürümüştür? [bu işler kendilerine dokunmadığı sürece tabii]

SEKİZ OCAK

01:37

Ben Charlieyim

Je Suis Charlie Hebdo

I am Charlie

Ich Bin Charlie

Charlie Hebdo

11:44

Fanatizm, fanatizmi beslemeye devam ediyor. [Paris'in batısında LeMans'ta bir camiye el bombası atıldığı iddia ediliyor]

12:20

Bugünlerde ‪Turan Dursun‬'u da anmakta, anımsamakta yarar var. Atatürkçü Düşünce Derneği'nin kuruluşuna da katkı sunan Turan Dursun, 4 Eylül 1990'da, islamcı fanatiklerce katledilmişti.

13:05

• ‪Charlie Hebdo‬'da yapılan katliam, "düşünce ve ifade özgürlüğü"ne, "basın özgürlüğü"ne, dolayısıyla tüm insanlığa, uygarlığa, insanî değerlere yapılan bir saldırıdır.

• Ama onlar İslâm'a ve islâmî değerlere hakaret etmişlerdi.

• "Onlar" dediğin, sadece islâmî fanatizmi, tabuyu değil, aynı zamanda -ve daha da aşırı bir biçimde- hristiyan fanatizmini, yahudi fanatizmini de eleştirmişlerdi. Ve hatta sadece din ekseninde değil, ırkçılık dahil her türlü fanatizmin, tabunun üzerine cesurca gitmişlerdi. Ama ne hikmettir ki, ne hristiyan, ne yahudi, ne de diğer fanatik ve yobazlardan, "onlar"a karşı yapılmış bir saldırı var. En fazla, sözlü protestolar ve Katolik Kilisesi'nin açtığı (ve kaybettiği söylenen) davalar... Bu biraz TUHAF ve SORGULANMASI GEREKEN bir durum değil mi?

• Ama ama onlar, zaten hak din değil ki. Hepsi kâfir ya da müşrik. Zaten kitapları da bozulmuş. O yüzden onlar için önemli değil böyle şeyler.

• Her din ve o dine mensup her kişi için, diğer dinler ve mensupları, ya tamamen ya da kısmen "yanlış". O zaman her din mensubu, bu "yanlışlıkları" "düzeltmek", "kâfirleri" "dize getirmek" için terör aracılığıyla cihat ilan etsin.

• Ama ama ama ..!#?/!¤¿¡~!!!   

13:47

Yalaka ve yandaş medya, katliamı "islamofobi" eksenine taşıyarak, terörizmi, teröristi ve referanslarını, AKlamayı başaracak neredeyse..!

HER YERDE... HER DİLDE... YAŞASIN 1 MAYIS !

BUGÜN 23 NİSAN... NEŞE DOLMUYOR İNSAN...

Bugün 23 Nisan.

Ulusal Egemenlik Bayramı.

Ulus, egemenliğini, Anayasa'nın 6. maddesinin ikinci fıkrasına göre "yetkili organlar eliyle" kullanır. Bu kullanım da, sınırsız olmayıp, Toplumsal Sözleşme olan "Anayasanın koyduğu esaslara göre" gerçekleşmelidir.

Bilindiği üzere, Montesquieu'nun "Yasaların Ruhu" adlı yapıtıyla Anayasa Hukukuna girmiş olan ve tüm parlamenter demokrasilerde geçerliliği bulunan"Güçler Ayrılığı" ilkesi doğrultusunda bu egemenlik, "YASAMA", "YÜRÜTME", "YARGI" eliyle kullanılır.

Yasama ve Yargı'nın -bugün itibariyle- Yürütme'nin ve hatta daha ötesinde Başbakan'ın boyunduruğu altında olduğu gerçeği karşısında, "Ulusal Egemenlik" kavramının anlamsızlaştığı bir süreç içerisinde iken, Ulusal Egemenlik Bayramı kutlamak, ironik bir durum aslında.

***

Bugün 23 Nisan.

Çocuk Bayramı.

• Çocuk İşçiliğinde  
• Çocuk Taciz ve Tecavüzlerinde  
• Çocuk Gelinlerde 

üst sıraları zorlayan, en son Berkin Elvan ile yaşadığımız devlet görevlisi eliyle çocuk öldürülmesinin sıkça yaşandığı ve bugün Çocuk Bayramı'nda "çocukların gözaltına alındığı" bir ülkede Çocuk Bayramı kutlamak da, tıpkı diğer bayram kutlaması gibi, aynı derecede ironik.

***

Bugün 23 Nisan.

Ata'mızdan armağan.

Yine de neşe dolmuyor insan...